ကၽြန္ေတာ္…။
နံနက္ခင္းတစ္ခု…။
ရနံျပယ္သြာတဲ့
ကံ့ေကာ္ပန္းတစ္ပြင့္…။
၀ါက်တစ္ေၾကာင္းလုိျပည့္စုံခဲ့တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့အခ်စ္…။
မျပီးျပတ္ေသးတဲ့ နံရံက်ဥ္းက်ဥ္းမွာ
နားခုိလုိက္ၾကတယ္ ။
မေတာင္းတလုိက္ရတဲ့
ျပဇာတ္ေတြက, ကလုိ႔ ။
မုိးလင္းတဲ့အထိ
ကၾကဳိးကရွဳပ္လုိ႔ ။
ခ်စ္သူရယ္…
ငါကေတာ့
တစ္ခါေသျပီးရုံနဲ႔
ျပန္မရွင္သန္နုိင္ေတာ့တဲ့ သူပါ ။
ေႏွာင္းအိမ္
No comments:
Post a Comment