ငါ့အတြက္ရပ္ေပးတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ေရႊ ့့လွ်ားမွု
နင့္အၾကည့္နဲ ့ဆုံခဲ့မွာကုိသိခဲ့ရင္…။
အဲဒီ
အလင္းတန္းနဲ ့ကပ္ၿငိပါလာတဲ့ အနက္ေရာင္ခ်ဲဒုိးလုိင္း၊
ရွက္ေသြးေရာင္ ပါးတစ္ျပင္၊
ေလအကူနဲ ့ညွဳိ ့အားျပင္းခဲ့တဲ့ နီယြန္မ်ဥ္းအလြင့္ေတြ၊
သင့္ေၾကာင့္သာ fluorescent ေတြေတာက္ပေနတာ။
တစ္ဆစ္လည္းခ်ဳိးေရာ
ေအးခဲေနတဲ့ဖန္တစ္ခြက္
ေရေႏြးနဲ ့ေတြ ့တဲ့အခါ ျမည္တမ္းသလုိမ်ဳိး…
ငါ့ႏွလုံးသားက ေသြ ့ကပ္တိတ္ဆိတ္လုိ ့။
ေနာက္ေရြ ့က်န္ခဲ့တဲ့ ပန္းခ်ီေတြလည္းမသိေတာ့၊
ကမာၻလည္း လည္စရာမလုိေတာ့၊
ငါသိခဲ့တာ
ဘီးေတြရပ္မွ သက္ျပင္းခ်က္ခဲ့သလုိလုိ။
ေႏွာင္းအိမ္
No comments:
Post a Comment